Plast-Clinic

Podobnie jak wiele innych codziennych nawyków, jedzenie jest jednym z filarów utrzymania dobrego samopoczucia, zdrowia, a nawet wydłużenia średniej długości życia.

Gdy nasz organizm domaga się uwagi, a my sami chcemy poprawić swoje nawyki żywieniowe, warto pomyśleć o wizycie u specjalisty.

Ocena kliniczna

Pierwszym krokiem podczas wizyty u dietetyka jest ocena kliniczna. Konsultacja z dietetykiem jest indywidualna i usługa ta jest mocno spersonalizowana. Podczas pierwszego kontaktu z pacjentem przeprowadzany jest pełny wywiad (tzw. anamneza) w celu zbadania nawyków żywieniowych.

Wywiad rodzinny jest niezbędny, aby poprzez sugerowaną dietę można było zapobiegać chorobom przewlekłym. Do tego dochodzi wywiad medyczny, wywiad osobisty i społeczny (czy pacjent pali papierosy, ćwiczy, ma zwierzęta, używa narkotyków, przyjmuje leki), a wszystko po to, by zebrać całokształt informacji o pacjencie tak, by można było postawić hipotezy diagnostyczne.

Ocena nawyków żywieniowych

Wiedza na temat sposobu odżywiania się pacjenta ma fundamentalne znaczenie dla dobrze opracowanego planu dietetycznego. Czy je mało i źle, czy mało i dobrze? Dlaczego? Bo nie ma czasu, bo źle się czuje (zgaga, złe samopoczucie, zmęczenie), bo prawie nic mu nie smakuje? Dlaczego je za dużo?

Lęki, traumy z dzieciństwa (strach, że zabraknie mu jedzenia), stara się zjeść za dużo przy jednym posiłku, bo myśli, że nie zdąży zjeść drugiego, itp. Co lubi jeść? Aby dieta była skuteczna, należy wziąć pod uwagę preferencje pacjenta.

Ocena antropometryczna i wydatek energetyczny

Dietetyk ocenia wskaźnik masy ciała (BMI) poprzez stosunek wagi do wzrostu i uzupełnia go o pomiar głównych obwodów ciała (biodro, ramię, brzuch, talia) oraz procentową zawartość tłuszczu w organizmie. Następnie obliczany jest wydatek energetyczny i podstawowa przemiana materii na podstawie danych dotyczących codziennej aktywności fizycznej i czasu wolnego.

Pacjent może być przygotowany na pytania o to, co może wpływać na jego nawyki żywieniowe:

• plan dnia,
• poziom stresu w pracy,
• czas spędzony w ruchu ulicznym,
• zajęcia w weekendy i w czasie wolnym (plaża, piłka nożna, filmy, książki, telewizja),
• kto przygotowuje jedzenie w domu (pacjent, matka/ojciec, żona),
• gdzie je w pracy (restauracja, ciepły posiłek, na wynos),
• jak długo zazwyczaj trwa posiłek, itp.

Na koniec możemy być pytani o to, co spożywamy na co dzień: od śniadania do wieczornej przekąski. Jest to niezmiernie ważne, ponieważ plan żywieniowy musi być ułożony z uwzględnieniem poziomu praktyczności wymaganego przez rutynę i osobiste upodobania pacjenta. Następnie, wspólnie z pacjentem, ustalane są cele i zadania, które muszą być osiągnięte poprzez plan żywieniowy w realistyczny sposób w ramach dokonanych ocen.

Badania kontrolne przed wizytą

Istotne jest również, aby mieć w ręku wszystkie badania kontrolne wykonane w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Na tym etapie zasadniczą rolę odgrywają badania, zarówno te ostatnie, przyniesione przez pacjenta, jak i te, które dopiero mają być wykonane. Idąc na pierwszą wizytę dietetyczną, warto zrobić przed nią badania takie jak: morfologia krwi z rozmazem, próby wątrobowe, panel tarczycowy, markery stanu zapalnego (OB, CRP), glukoza na czczo, kreatyninę, mocznik, kwas moczowy, potas, sód, metabolit 25 (OH), badanie ogólne moczu.

Dodatkową informacją, którą należy przekazać specjaliście jest spis przyjmowanych leków wraz z ustalonymi dawkami.

Inne badania, które dietetyk może zlecić do wykonania po wizycie to:

• ocena i monitorowanie chorób sercowo-naczyniowych (cholesterol całkowity, trójglicerydy, HDL, LDL, VLDL, apoliproteiny A i B oraz wskaźniki Castelli I i II);
• przypadki niedożywienia białkowego (morfologia krwi, białko całkowite, białko wiążące retinol, wskaźnik kreatyniny);
• monitorowanie chorób endokrynologicznych (glukoza we krwi, test tolerancji laktozy, insulina, peptyd C, hemoglobina glikozylowana);
• monitorowanie problemów z nerkami (gaz we krwi, kreatynina, sód, mocznik, wapń, potas, magnez, białko, cytrynian, kwas moczowy itp;)
• monitorowanie tarczycy (tyroksyna, trójjodotyronina, TBG, TSH);
• ocena rozwoju anemii (żelazo, ferrytyna, transferyna);
• monitorowanie chorób wątroby (ALT, AST, GGT, bilirubina);
• sprawdzenie sytuacji po zaburzeniach, takich jak operacje bariatryczne, np. (B12, wapń, witaminy E, K, B6, B2 i D3, żelazo, cynk, kwas foliowy itp;)
• analiza innych hormonów (ADH, kortyzol, FSG, GH, kalcytonina, ACTH, progesteron, testosteron, itp.)

Coś Cię niepokoi? Zgłoś się do dietetyka!

Gdy martwią nas nasze nawyki żywieniowe, nie należy eksperymentować z radykalnymi dietami, lecz udać się po pomoc do specjalistów, takich jak dietetycy z Jeleniej Góry, którzy zadbają o to, by w pełni dostosować nasz jadłospis do naszych realnych potrzeb.

Comments are closed.